دف بزن دف زن شوریده درویش، بزن ( امیر حسین مقدم )

دف
دف بزن دف زن شوریده درویش، بزن
ضربه بر زخم خوش آهنگ دل خویش ، بزن

دف بزن ، سینه دف منتظر و بی تاب است
انقدر فکر نکن ، بیش میندیش ، بزن

دف بزن تا که سماعت به سماوات برد
بسته ی جان و تنی تا رَهی از خویش ، بزن

دف بزن ، دایره در دایره ای پُر دَردم
دورکن دور ، تو درداز دلکی ریش ، بزن

این چه ماهی است که در دست تو جاخوش کرده
کم از آن ماه نشد ، گر نشود بیش ، بزن

رخ زیباش ببین کار به دستم داده 
شاه من مات شده ، ردشده از کیش ، بزن

بزن ای دف زن از این دایره بیرونم کن 
تا به جایی که نبودم من از این پیش ، بزن

دم به دم ، در به درم از دف و دف در تب و تاب
دف بزن دف زن شوریده درویش ، بزن

‫‏امیرحسین مقدم‬
۲۲. اسفند . ۹۴

بوی بهارم رسید از خنکای نسیم ( امیر حسین مقدم )

غزلی بداهه 
به بهانه بهـــــــــــــــــــــــــــــار

بوی بهارم رسید از خنکای نسیم 
آینه بندان کنید جای به جای نسیم

چله گذشت ازسر چله نشینان عشق
چلچله قربان کنید باز به پای نسیم

باز خبر میرسد دوره طوفان گذشت 
وقت سحر شد بگو جان به فدای نسیم

هرچه که دارم همه از دَم جادوی اوست
جان و دل و دیده ام جمله برای نسیم

نیست هوایی به جز ، حال و هوای بهار
وای چه خوش بو شده ، حال وهوای نسیم

باز به گوشم رسید از طرف شرق دور
صوت خوش اهنگ عشق ، بانگ و نوای نسیم

گفت رها تر برو ، باد به کشتی نشست
مقصد ما دست اوست ، هرچه رضای نسیم

باز زمستان گذشت ، نو شده این سرگذشت
از پس این چاروهشت ، آمده نای نسیم

عطر گل رازقی ، در همه جا شد روان 
بوی بهارم رسید ازخنکای نـســـیم

‫‏امیرحسین_مقدم‬
اسفند ۹۴
 به بهانه رسیدن سال ۱۳۹۵ خورشیدی

از ثانیه ها عقربکی بیش نماند( امیر حسین مقدم )

هرچند زشب دریدگانیم هنوز
با بال سپیده هم عنانیم هنوز
صد بار اگر چه راهمان را بستند
ما در پی سمت نو، روانیم هنوز

امیرحسین مقدم
 

ما با تو هزار سال اگر درگیریم
آهو بچگان یله در نخحیریم
هرجا برویم راه آخر از توست
عمریست که پا بسته به این زنجیریم

امیرحسین مقدم

از شهد لبان تو عسل ساخته اند
از حس دو بازوت ، بغل ساخته اند
با اینکه به نام من رقم خورد ولی
با نام تو بسیار غزل ساخته اند

امیرحسین مقدم

عجب چشمان زیبایی تو داری
نگاه مست و گیرایی تو داری 
شراب چشم مستت ارغوانی است 
گمانم برج مینایی تو داری 

امیرحسین مقدم

از ثانیه ها عقربکی بیش نماند
از عشق ، برایم دلکی بیش نماند
از چشمه چشمان چموشت چیزی
جز چشم یخ عروسکی بیش نماند

امیرحسین مقدم

 دکلمه اشعار با صدای شاعر در ادامه مطلب

نازنینم ، اینقدر با جان ما ، بازی نکن( امیر حسین مقدم )

نازنینم ، اینقدر با جان ما ، بازی نکن
میکنی گر، دستکم از نوع شیرازی نکن

اینقدر ابرو نینداز و به رخ گیسو نکش 
اینهمه صورتگری ، رخساره پردازی نکن

یا بمان باما دمی یا دل بگیر از دست ما
این دل دیوانه را راضی به هر سازی نکن

تا به کی مارا اسیر قصه هایت میکنی ؟
اینقدر رندانه با ما نقش دل ، بازی نکن

این همه کار از دل ما میکشی ، آخر نکش
این چنین مارا تو وادار غزلسازی نکن

راز ما با چشم تو آوازه عالم شده
ادعای همزبانی ، طرح همرازی نکن

ناز تو عمری کشیدیم و دگر مهلت گذشت
عمر دیگر مردمان را ، صرف طنازی نکن

‫‏امیرحسین مقدم‬
29. آبان. 94

کاشکی میشد برای تو غزلسازی کنم ( امیر حسین مقدم )

کاشکی میشد برای تو غزلسازی کنم 
دلبری از نوع ناب ناب شیرازی کنم

کاشکی هر روز هنگام طلوع آفتاب
لحظه بیداریم را با لبت بازی کنم

خیره در چشمان زیبای تو کاش
زیرلب باشعرهایم خوش آوازی کنم

چنگ گیسوهای تو ای کاش تا ، تارم شود
ادعای پنجه استاد "شهنازی" کنم

کاشکی تا لایق اسرار پنهانت شوم
افتخار همدلی دعوی همرازی کنم

میشد از تقلید چشمان خمارو مست تو
اندکی هم من برایت ناز و طنازی کنم

ازکنار شیخ سعدی تا جوار حافظم
جرعه جرعه می درون ساغراندازی کنم

‫‏امیرحسین مقدم‬
14 دی 1394

دختر تُـرک ، نَــرو ، تَــرکِ منِ زار ، نکن ( امیر حسین مقدم )

دختر تُـرک ، نَــرو ، تَــرکِ منِ زار ، نکن 
تَــرکِ مجـنون دل آزرده و بیمار ، نکن

من که در بند نگاه تو گرفتار شدم 
قصد قربــانی این ، مُـرغ گرفتـار، نکن

یاد داری که به من ، وعــدهِ فردا دادی
وعـدهِ بوسهِ فردایِ خود انکار ، مکن

دل دیوانه عجب خاطره بازی شده است
اینـهمه خاطره را عرضـه به بازار ، نکن

ما که رسوای جهانیم ، کمی رُسواتَــر
بی جهت اینهمه انکار ، در این کار ، مکن

‫‏امیرحسین مقدم‬
11. آبان . 94

من که دلتنگ توام بامن بمان ، دل دل نکن ( امیر حسین مقدم )

غزل ...

من که دلتنگ توام بامن بمان ، دل دل نکن
تا دلم خالیست ، درجای دگر منزل نکن

مدتی بگذشته از روزی که مجنونت شدم
نام مارا در شمار مردم عاقل نکن

غرق چشمان توام ، آخربیا دستم بگیر
این تن بی طاقتم را دورازاین ساحل نکن

تا تو هستی، شعرِمن را میشود گاهی شنید
بی مروت ، این همه قول و غزل ، باطل نکن

گه مرا پس میزنی ، گه باز پیشم میکشی
این چنین مارا گرفتار خطای دل نکن

من که جرمم عاشقی بودست ، حکمم انتظار
پس روا برمن تو حکم مجرم قاتل نکن

با تمام آرزوهایم سراغت آمدم
آرزوهای مرا با اشک چشمم ، گِل نکن

عاقبت من را دو چشمان تو در آتش فکند
بیش ازاین دیگر عذاب از آسمان نازل نکن

‫‏امیرحسین مقدم‬
۲۱ بهمن ۹۴

روزگاری میشد از چشمت خدایی تازه ساخت (‫‏امیرحسین مقدم‬)

غزل ...

روزگاری میشد از چشمت خدایی تازه ساخت 
ماجرایت را شــــنید و ماجــــرایی تازه ساخت

میشد از برق نگاهت ، سوخت ، میشد درگرفت 
قصه ای دیرینه شد یا غصه هایی تازه ساخت

میشد از تقلیـــــد رقص گیــسوانت در نســــیم 
طرح گنــــدمـزار را ، طرحِ نمـــایی تازه ساخت

با حضورت میشد از احساس هم پیشی گرفت 
آخر این ماجــــــــــرا را ، ابتــدایی تازه ساخت

میشد از تکرار چشــــــــــمانت به آرامش رسید
یا به آرامی شکست و بَعد ، مایی تازه ساخت

میشد از هر آنچه هست و نیست یکسر درگذشت
یک غریبه آمد و دردآشـــــــــــنایی تازه ساخت

میشد از حتی شماهم ، چشم پوشی کرد و رفت
با خیالت میشد از اول ، شمــــایی تازه ساخت

روزگاری روزگارم هم رفیقـــــــــــی کهنه بود
روزگاری میشد ازچشمت ، خدایی تازه ساخت

‫‏امیرحسین مقدم‬
۲۱ بهمن ۹۴

کار خراب است ، کمی بیشتر ( امیر حسین مقدم )

کار خراب است ، کمی بیشتر 
بخت به خواب است ، کمی بیشتر

نقشه کشیدیم فراوان ولی 
نقش ِ برآب است ، کمی بیشتر

تشنه درآن حادثه حیران شدیم
آب سراب است ، کمی بیشتر

باد درآن بادیه پیچیده بود
باد حباب است ، کمی بیشتر

با نوک انگشت حبابم شکست
تنگ شراب است ، کمی بیشتر

تا ته دلدادگیم رفته ام
حد نصاب است ، کمی بیشتر

حد نصاب دل ازاینجا کجاست؟
چشم عقاب است ، کمی بیشتر

بیشتر از حادثه یک نگاه ؟
شعر ، جواب است ، کمی بیشتر

هرچه سرودیم فقط خاک خورد
کهنه کتاب است ، کمی بیشتر
.....
کهنه کتابی پُـرِ خط خوردِگی
خاطره دوره افسردگی

کهنه کتابی است پراز آرزو
گفتن هرآنچه نگفتم به او

کهنه کتابی پُــرِ تکرارها
یاد دل و یاد دلازارها

یاد تو و فاصله ات از دلم
صفر ، فقط صفر ، فقط حاصلم

یاد شب و آمدن صبح زود
یکسره این دیده که بیداربود

در تب و تاب چه شود ها شکست
باکه بگویم پس ازاین ، سرگذشت ؟

باکه بگویم که کسی نیست ، نیست
آنکه دراین دایره باقی است ، کیست ؟

این تن تنها ، تن بی های و هو
خسته شد از سردی این گفت و گو

گفت دلم ، دلهره آمد پدید
کهنه تر از دلهره های جدید

دلهره دل را چه دلاشوب کرد
هرچه که آمد به سرم خوب کرد

هرچه شده حاصل و محصول ماست
مضرب برخورد به دیوارهاست

حادثه در من به توان خطا
از سَـرِ سَـر ، تا ته این ماجرا

هرچه به سر آمده تکرار ماست
ماحصل چند قلم اشتباست ....

‫‏امیرحسین مقدم‬
۲۲ بهمن ۹۴

کنج لبهایت برای بوسه چیدن عالی است( امیر حسین مقدم )

هدیه روز عشاق 

کنج لبهایت برای بوسه چیدن عالی است
طعم شیرین لبانت را چشیدن عالی است

لمس چال چانه ات با پشت ناخن گاه گاه 
نازکردن بعدازآن نازت کشیدن عالی است

زیرگوشم باز میپیچید صدای مست تو
بازتاب کوک آوایت شنیدن عالی است

از فرازچین و واچین دو تا بازوی تو 
نرم نرمک با نوک دندان گــَــزیدن عالی است

عطر گیسوی تو در جان و دلم پیچیده باز
دست در ابریشم مویت کشیدن عالی است

کُـنـج گرم ونرم آغوش تو هرشب تا سحر
گُـر گِـرفتن ، گپ زدن یا آرمیدن عالی است

نیمه شب باچشم خواب آلوده چشمان تورا
بسته درآغوش خود دزدانه دیدن عالی است

یاد بیدادی که چشمت دم به دم برباد داد
بعد عمری درغزل باز آفریدن عالی است

‫‏امیرحسین مقدم‬
۲۵. بهمن . ۹۴