امشب شب وصال است ، معشوق گشته واصل( امیر حسین مقدم )

امشب شب وصال است ، معشوق گشته واصل
از عشق گشته پیدا ، از عشق دیده حاصل

فانوس راه و بیراه ، دیرآشنای همراه
هم صحبت غم و آه ، حلال هر مسائل

ماه از افق درامد ، آن ماهروی من کو
ماندم در انتظار پایان این فواصل

پایان این فواصل ، آغاز ماجرایی است
کشتی شکسته ای که ، افتاده کنج ساحل

افتاده کنج ساحل ، دور از گزند طوفان
اما غریب و تنها ، گم کرده راه منزل

منزل در انتظار است ، چشم انتظار یاراست
یاری که بیقرار است ، بنشته روی محمل

محمل سبک بران ، هی ، مهتابی بداخشان
یلدا صفت پریشان ، بر گردنت حمایل

هرچند نانجیبان برما طلسم خواندند
هربند و هر طلسمی از بوسه تو باطل

ای ماه روی مه رخ ، تو ماه آسمانی
از سلخ تا به غره ، ای ماه بدر کامل.

‫‏امیرحسین مقدم‬

من مست مست مستم، از مستی شبانه( امیر حسین مقدم )

بداهه 

من مست مست مستم، از مستی شبانه
از اشتیاق دیدار ، رویای صــــادقانه

از لذت حُضورش، نشناسمش سر از پا
خندان و پای کوبــــان ، سرشار و کودکانه

یک دست زلف یارو یک دست جام باده
آن آرزوی دیرین، رقصی در این میانه

تیراز کمان پراندم، بادقتی نفس گیر
خوش کرده جا ، ببینش ، در مرکز نشانه

ایّام شد به کامم، اسب فلک به رامم
افتاده او به دامم، بی عُذر و بی بهانه

پاتا به سر هیاهو ، در دست چوب جادو
خیره به چشمِ آهو، افسون از این فسانه

شهلای چشم هایش، بامن اشاره ها داشت
با عشوه های تب دار، طنّاز و دلبرانه

پایین تر از دو چشمش، یک غنچه نو شکفته
شَهدابه می چکاند، خرمـــــای نوبرانه

آمد کنار من تا ، شهد و شکر بگیرم
یک بوسه از لبانش، چون شعر ، چون ترانه

تا آمدم بگیرم ، دستی به شانه ام خورد
دست نگار مهرو ؟ نه ، دست مادرانه

ناگاه مادرم گفت ، برخیز، لِنگ ظهر است
برخواستم و برخواست آه از نهاد خانه

گفتم کجاست پس کو ؟ آن دلبر پری رو ؟
گفت عاشقی پسرجان ، از نوع شاعرانه

برخواستم و دیدم ، گهواره مانده خالی
من ماندم و شراری ، کش میکشد زبانه

‫‏امیرحسین مقدم‬
۱۶ تیر ۱۳۹۴

عمرم همه در نهایت غم بگذشت. ( امیر حسین مقدم )

عمرم همه در نهایت غم بگذشت.
در حسرت و در آه دمادم بگذشت.

با اینهمه هیچ معلوم نشد.
آخر زچه آمد و چنین ، هم بگذشت.

‫‏امیرحسین مقدم‬

وای اگر یکشب برایت من بمیرم، زندگی است( امیر حسین مقدم )

وای اگر یکشب برایت من بمیرم، زندگی است
بازوانت را درآغوشم بگیرم، زندگی است

وای اگر در زیر نور چشم های محشرت
باخبر گردم که دیگر پیرِ پیرم، زندگی است

سازمانی چون صلیب سرخ اگر ثبتم کند 
اینکه من در دولت عشقت اسیرم زندگی است

بی خیال عقل دیگر، من سراپا عاشقم
اینکه یک دیوانه ، آنهم بی نظیرم زندگی است

گرچه من یک شاعرم ، نقدینه ام شعرو غزل
با همین یک بیت درشعرم امیرم زندگی است

مجرمم من جرم من عشق است حکمم انتظار
انتظاری که برای تو بگیرم زندگی است

این غزل حق الوکاله ، تو وکیلم میشوی؟
با وکیلی چون تو حکمم می پذیرم زندگی است

‫‏امیرحسین مقدم‬
12 مرداد 94

بیا غزل، که غزل شد خراب، بعدازتو. ( امیر حسین مقدم )

بیا غزل، که غزل شد خراب، بعدازتو. 
تمام آینه ها شد نقاب، بعدازتو.

تمام لحظه آرامش از کفم رفته
تمام قصه شده ، اضطراب، بعدازتو.

نه تابِ هجرِتو دارم نه طاقت دیدار
چگونه من بکنم انتخاب، بعدازتو.

پیاله خالی و مست از خماری عشق
عوض شده ماهیت شراب، بعدازتو.

ببین که هجرتو من را چگونه شاعرکرد
غزل غزل شده چندین کتاب، بعدازتو.

شبیه آتشم و شعله میکشم هرشب
درون سینه شده انقلاب، بعدازتو.

بیا که طاقت این شوروشر ندارم من
پراز حضورتوام در غیاب، بعدازتو.

چگونه من برسم تافراز قله عشق
شکسته بال وپر این عقاب، بعدازتو.

بیا بیا و به جایش بگیر جانم را
کسی نمیکندعمرم حساب، بعداز تو.

اگرچه زنده ام انگار، مُرده ام دیگر
نشسته ظاهراً اما بخواب، بعدازتو.

‫‏امیرحسین مقدم‬
۱۵ مرداد ۹۴

ای امان از چشمِ شوخ دلبر شیرازیم ( امیر حسین مقدم )

ای امان از چشمِ شوخ دلبر شیرازیم 
من به دیداری نهانی گاهگاهی راضیم

دلبرم با من ندارد روی یکرنگی ولی
من به یادش روز و شب گرم غزل پردازیم

با دو ابرویش برایم میکشد خط و نشان
بینوا من که به چشمش طاق و جفت بازیم

بی مروت پاره پاره کرده این قلب مرا
درگمانش قلب من چلوار و من بزازیم

یا خودش یک بوسه از لعل لبانش میدهد
یاکه میگیرم به احکام جناب قاضی ام

یا نشانم میدهد چشمان شهلایش و یا 
من تجسم میکنم ، اهل نظرپردازیم

هرچه بالم را بچیند باز پرخواهم کشید
جلد جلدم من کبوتربچه ای پروازیم

وای اگر در حافظیه دست در دستش نهم 
از همینک من به شوقش در شلنگ اندازیم

سرِّ چشمانش میان سینه پنهان کرده ام
تا که رازم راز او شد ، مظهر همرازیم

نازنینا ، .تا به کی رخساره پنهان میکنی
من به دیداری نهانی ، گاهگاهی راضیم

‫‏امیرحسین مقدم‬ 
94.5.20.

دختر کوُرد بیا پیش ، بیا دَف بزنیم ( امیر حسین مقدم )

دختر کوُرد بیا پیش ، بیا دَف بزنیم
افتخار خودمان هم شده ، یک کف بزنیم

آسمان آبی و کم کم برسد وقت غروب
تا که شب نامده یک طرح مُسَقَّف بزنیم

یک دو تا بوسه بده ، کم نفروش این لبها
پشت پایی به طلبکار 1◄مُطَفَّف بزنیم

سوی بیراهه نرو راه ازآن دیگر سوست
مهر باطل وسط راه مُحرَّف بزنیم

همه دور و برما پرشده از بیخردان
دست رد بر سر این جمع2◄ مکَنّف بزنیم 

اگرت سرد شده دست و دل از سردی من
آتش عشق بیا بر سر این 3◄خَف بزنیم 

تا که افروخته تا صبح ، بماند آتش 
حکم بیداری این پیر مُکلَّف بزنیم

گفته بودی که غزل بیشتر از تاب شماست
پس بیا پیش هم این شعر مُخفّف بزنیم

‫‏امیرحسین مقدم‬

21. مرداد. 94

◄1.مُطَفَّف کم فروشی.
◄2. احاطه کرده شده. جمع مکنف : جمعی که کسی یاچیزی را احاطه کرده اند.
◄3. هیزم آماده آتش . هیمه

تو بزن زخمه به تنبور ، نَـوا ، شور شده ( امیر حسین مقدم )

تو بزن زخمه به تنبور ، نَـوا ، شور شده 
ناله سـبــز وطن ، قصــــه ی ماهور شده

تو بزن زخمه به تنبور ، نه ، بر زخم تنت
تنت از زخم زمان ، زخمی و ناسورشده

دختر کورد تنت زخـمی کوردســــتان است
چشــــــم تاریخ به زخــــــم تن تو کور شده

گردن آویز تو امروز قطار است ، فِـشنگ
ای کَژالَم زچه رو عشــــــوه تو زور شده

گرچه در دلبـــــــری از جمله سزاوارتری 
دلبری کردن تو ، بعله به دستـــــور شده

نازنین ، چشم تو افسانه ی افسون ساز است 
این دو تا معجزه از جَـهــــلِ که ، مستور شده

بوسه بر صفـــــــــــحه پیشانی تو خواهم زد
تا که پیشانی ام از مِـهــــرِ تو مَـمـــــهـور شده

جای خُم ، اسلحه داری ، ز چه رو مست شدم ؟
خون سرخ تو شــــــــراب و مِی انگور شده

زخمه بر عــــــــود بزن ، کاسه تنبور شکست 
من تفــــــأل زدم و گفت زمـــــــان جور شده

‫‏امیرحسین مقدم‬ 
5شهریور 94

ماعاشق آن دو چشم خندان توییم ( امیر حسین مقدم )

بداهه

ماعاشق آن دو چشم خندان توییم 
شیدایی لب هاب غزل خوان توییم 

صدجان دگر اگر به جانم بخشند 
قربان تو ، قربان تو ، قربان توییم

‫‏امیرحسین مقدم‬ 

شیرینی لب های تو شورانگیز است
احساس خوشایند شب و پاییز است

دندان که به لب زدی مشخص گردید
چشمان جگردریده من هیز است

‫‏امیرحسین مقدم‬ 

لب های تو طعم آسمانی دارد
خاصیت آب زندگانی دارد

با اینهمه عشوه اما انگار
اسرار نهفته و نهانی دارد

‫‏امیرحسین مقدم‬ 

با طعم لبان تو عسل ساخته اند
درحسرت تو ، بوس و بغل ساخته اند

با اینکه به نام من رقم خورد ولی
با حس تو بسیار غزل ساخته اند

‫‏امیرحسین مقدم‬ 
17 شهریور 94

سکوت و زمزمه ورفتن و ستاره و شب ( امیر حسین مقدم )

من و ستاره و شب ...

سکوت و زمزمه ورفتن و ستاره و شب 
حضور خسته هر لحظه در من و ستاره و شب

دو چشم خیره به در ، چارچوب تکراری 
دو چشم خسته به غم بستن و ستاره و شب

صدای یک نفس جیرجیرکی در باد
صدای بی نفس این تن و ستاره و شب

عبور خط خالی آهن ، عبور خاطره ها
عبور فاجعه از آهن و ستاره و شب

طنین ناله غمگین دختری تنها
ظهور لکه برآن دامن و ستاره و شب

میان قصه پراز غصه های پی درپی 
دوباره میشود آبستن و ستاره و شب

شب آمد و به خیالم که دوستش دارم
خیال خام و سپس خفتن و ستاره و شب.

‫‏امیرحسین مقدم‬
21. شهریور. 94