من از این دنیا نمیخوام، جز دوتا چشم پر از آب ( امیر حسین مقدم )

تاته آبی دریا 
ترانه‌ای قدیمی با احترام برای ستاره آسمان ترانه ایرج جنتی عطایی بزرگ

**
من از این دنیا نمیخوام، جز دوتا چشم پر از آب.
دوتا چشم به رنگ دریاٰ، رنگ نور پاک مهتاب.

من تو این دنیا ندارم ، جز دوتا نگاه پرتب
جز طلوع پاک هر روز، جز فروغ سرخ هر شب

من تو این دنیا غریبم؛ دل من رفیق با کوه 
همدم چشمه سرریز. یار جنگلای انبوه

من و این شهردروغین، خیلی وقته سه طلاقیم،
من و این دل غریبه، در فراق یه اطاقیم

یه اطاق چوبی و گرم، میون باغ سپیدار
آخرین جای رسیدن، وعده گاه سبز دیدار
*
ما ازاین دنیا نمیخوایم، جز دوتا نگاه بی تاب
دو تا چشم آسمونی، رنگ نور پاک مهتاب

مامث چشمه روونیم، میشه تا دریا برونیم
آرزومونه بمیریم، اما تو مرداب نمونیم

ما از این دنیا نمیخوایم، جز دو تا چشمه آفتاب 
جز دوتا نگاه عاشق، نیمه شب یه قرص مهتاب

دل ما حریف روده، رود راهی سوی دریا
اگه به دریانریزیم. میپوسیم تنهای تنها

من و تو تشنه بارون، تشنه‌ی بارون پاکیم
فرشمون جنگل جاری، زاده عشفیم و خاکیم

من و تو باید بجوشیم تا ته آبی دریا
پرزنیم از همه آزاد، از همه دل بستگی ها

امیر حیسن مقدم 
16 / آذر / 1384