منو روزای تکراری ، باهم خوکرده ایم آخر،( امیر حسین مقدم )

روزای تکراری

منو روزای تکراری ، باهم خوکرده ایم آخر،
منو شب های بیداری ، برادر خواهریم آخر

منو تنها صدای من ، صدای روز و شبهامه ،
منو تنهاییای من ، رفیق بی کسی هامه

منو تنهایی را رفتن ، قدم های یه اندازه ،
نشستن کنج یک دیوار, حالا وقت یه آوازه

منو یک عالمه تصویر, از اون تصویرهای خیس
یکی آخر بگه چی شد؟ که دیگه هیچ جا جامون نیس

منو روزای تکراری ، باهم خوکرده ایم آخر،
منو شب های بیداری ، برادر خواهریم آخر

منو یک عالمه پرسش ، کجا ؟ کی ؟ با چه کس ؟ کوشش ؟
منو یک حسرت دیرین ، ببینم آخر کوشش

منو یک دسته کاغذ، یه مشتی مشق هر روزه ،
دوتایی منتظر شاید، خدا بر ما دلش سوزه

منو این بخت آواره ، لباس و رخت صدپاره
منو این دشنه خونی ، ته دل خستگیهامه

منو روزای تکراری ، باهم خوکرده ایم آخر،
منو شب های بیداری ، برادر خواهریم آخر

امیر حسین مقدم