سلام ای دوستان مهربانم.( امیر حسین مقدم )

بداهه

اندر حکایت کارگاه شعر و ترانه گروه آبادی شعر.

سلام ای دوستان مهربانم.
عزیزانم ، رفیقانم ، کسانم

ببخشیدم اگر تاخیر دارم
عزیزان، عذر ِ برتقصیر دارم

دلم را داده ام در وادی شعر
شدم همراه ِ این آبادی شعر

کمی گفتم زِ آنچه گفت استاد
خدارا شکر این نعمت به من داد

سخن گفتم فراوان از قوانین 
به سبک پادشاهان و سلاطین

عروض وقافیه را باز کردم
خیارات سخن را ساز کردم

زآرایه سخن گفتم کما بیش
برای اهل معنا و دراویش

شمردم جملگی من قالب شعر
برای دوستان طالب شعر

حکایت ها ی کهنه باز نو شد
رفیقان ، حق آبادی ، وتو شد !

****
عزیزان آمدم یک بار دیگر
برای خاطر یک کار دیگر

برای گام اول درس ماضی
بگویم ، ای خدایم ، باش راضی

تمام آنچه من دارم ، فداتان
طلب دارم فرازی از دعاتان

اگر یک نکته از من با شما رفت
رضایتمندیم هم تا خدا رفت

مراپس یاوری ، یاران رسانید
دلم را نزد دلداران رسانید

تشکر میکنم ادمین نازم
شدی بانی ، بگو تا من چه سازم

تشکر میکنم از نور دیده ،
حمید نازنین و از سعیده

کمک کردند از جان و دل خویش
به منزل می برند این حاصل خویش

خدایارو نگهدار شما باد
خدا را شکر ، کاین یاران به ما داد

قرار ما بود در روز دیگر
همین نوروز ، نی نوروز دیگر.

در این آبادی شعر مشاهیر
خدایا دست این دلداده ات گیر.

بداهه ای در بامداد روز یکشنبه یازدهم فروردین نودو سه. 
و مقدمه ای برای بخش دوم کلاس اصول شاعری .
در گروه پربار آبادی شعر

 
امیرحسین مقدم
10 / 1 / 93