غــزل بانو ، کـمان ابرو ، پری روی ( امیر حسین مقدم )

عسل چشم.

 ترجیع بند.

غــزل بانو ، کـمان ابرو ، پری روی 
 سهـی قامت ، ســیه گـیسو، پری روی

رُخَـت چون گُـل ، تنت سنبل ، قدت سـرو،  
لـبـت بوسم شــــوم جادو ، پری روی

دلـت دریا قـدت رعــنــا ، سـرت سـبـز ،  
بیـــا با مــن سخـن ها گو، پری روی

نــگاهـــت عـمــق ا قــیــا نـوس آرام ، 
 شــکــســته بی توام ‍پارو، پری روی

نــدا نــی تو، چـــه باشــد حـال شــیــری  
که صیـدش کـرده یـک آهو، پری روی

عجـــــب شورآفریــنی ماه بانو
به دنیا بهــــــــترینـــی ماه بانو

همه صورتگران، مـــستِ نگاهت، 
 عجب صورتـــگری جانم فــــدایت

تورا دست طبیعت، از چه گِل ساخت؟ 
 که جان جمــــــ-له جانانم فـــــــدایت

نوای بلــــــــ-بلان را از تو بگرفت 
 تمام بلبلان مســــــــــت صدایت

لبانت غــنچه ای مست و عزلخوان،  
گل شــــــــــهزاده‌ی دیرآشـــــنایت

به سیــــنه نو گل نارنج آویخت،  
چه نیکو منـــــظری ، جانم فدایت

عجـــــب شورآفریــنی ماه بانو
به دنیا بهــــــــترینـــی ماه بانو

عجب شور و شری داری، عــسل چَشم،  
چه شور محشری داری ، عســـل چَشم

زلال رود، در چَـــــشم تو جاریـست، 
 روان، چشــمِ تَری داری، عسل چَشم

نگاهت در دل آئـــــیـنــه بنــشست، 
 به چَــشمت، گوهری داری، عسل چَشم

از آن گوهر، یکی هم سهم من شد، 
 که در انگشتری داری ، عسل چشم

به قلــــبم تــیر مُژگانت نشســـته،  
به مُژگان، لشگری داری، عسل چشم

عجـــــب شورآفریــنی ماه بانو
به دنیا بهــــــــترینـــی ماه بانو

امیر حسین مقدم 
31 / اردیبهشت 1391