غمی اندازه فضای دلم. ( امیر حسین مقدم )

◄«غصه دارم ، ولی برای دلم.»►
غمی اندازه فضای دلم.

غصه هایم شبیه یک قصه ست،
قصه های من و هوای دلم.

قصه هایی همیشه ناگفته،
متبلور شده ز نای دلم.

قصه های غم غریبی خویش،
غم ، همان یار آشنای دلم.

◄« تا کجا میرسم به آرامش ؟ »
« میروم گاه، پا به پای دلم.»►

میروم با دلم به دلداری
پی دلدار بی وفای دلم.

می سرایم برایش افسانه،
از جفای دلش، صفای دلم.

می نویسم به روی هر گلبرگ،
هر سحر گاه، ماجرای دلم.

میزنم من گره به سبزه‌ی دل،
تا گشایم گره ز پای دلم.

من و دل از قبیله‌ی عشقیم.
میروم در پی رضای دلم. ....

 امیر حسین مقدم

 شامگاه 14 امرداد 92
◄ مصراع های داخل « » عینا از فرهین رام است.