لب دریا کنار ساحل و سنگ ( امیر حسین مقدم )

بداهه  

لب دریا کنار ساحل و سنگ 
پیاپی موج های ناهماهنگ 

به سر شال سپیدی از ترانه 
غزل های غریب و عاشقانه 

نگاه منتظر افکنده بر خاک 
به خاک پاک تر از اوج افلاک 

کنار دلبری دلداده اش فوج
چه لطفی دارد این پیچ و خم موج

چه کیفی میدهد گام از پی گام
قدم های سبک ، آرام ، آرام 

دو تا دست و دو تا بازو دو تا بال 
رسیدن تا به سر حدات آمال 

دو تا نارنج ترد آبدیده 
که تا این لحظه نامحرم ندیده 

دو تا لب در پی گلبوسه ای نرم 
اگر رخصت دهد این شرم و آزرم

لب دریا تو آن رنگین کمانی 
که در رویای اهل آسمانی 

لب دریا ، پری بیرون شد از آب 
لب دریا ، من و لب های عناب

لب دریا ، لب سرخ پری روی 
به رنگ آتش از اسرار آن گوی 

مرا یک بوسه مهمان کن در این شام 
بیا در بند آغوش من آرام ....

‫‏امیرحسین مقدم‬
24. آبان . 94